Obowiązki informacyjne sprzedawcy przy sprzedaży konsumenckiej

Obowiązek udzielenia przez sprzedawcę informacji konsumentowi przed zawarciem umowy
sprzedaży wynika z . Z art. 546 1  § 1 Kodeksu cywilnego (dalej: k.c.). Do informacji tych należą w
szczególności: rodzaj rzeczy, określenie jej producenta lub importera, znak bezpieczeństwa i
znak zgodności wymagane przez odrębne przepisy, informacje o dopuszczeniu do obrotu w
Rzeczypospolitej Polskiej oraz, stosownie do rodzaju rzeczy, określenie jego energochłonności, a
także inne dane wskazane w odrębnych przepisach. Posłużenie się w tym miejscu przez
ustawodawcę zwrotem „w szczególności” wskazuje na otwarty katalog informacji, których może
żądać konsument, a które będą wystarczające do prawidłowego i pełnego korzystania z rzeczy
sprzedanej. Informacje te powinny być podane przez sprzedawcę w języku polskim w sposób
jasny, zrozumiały i niewprowadzający w błąd (art. 546 1  § 1 zdanie pierwsze k.c.).


Z obowiązkiem sprzedawcy skorelowane jest roszczenie kupującego konsumenta o udzielenie
informacji. Roszczenie kupującego, podobnie jak obowiązek sprzedawcy, wynika wprost z art.
546 1  § 1 k.c., a nie z zawartej umowy sprzedaży. Sprzedawca może uczynić zadość ww.
obowiązkowi poprzez umieszczenie w miejscu sprzedaży informacji, która może być ograniczona
do rodzaju rzeczy, jej głównej cechy użytkowej oraz wskazania producenta lub importera rzeczy.
Jeżeli jednak rzecz sprzedawana jest w opakowaniu jednostkowym lub w zestawie, sprzedawca
powinien umieścić wskazane w art. 546 1  § 1 k.c. informacje na rzeczy sprzedanej lub trwale
połączyć je z rzeczą sprzedaną.


Kolejne obowiązki i skorelowane z nimi roszczenia, które powinny być wykonane przez
sprzedawcę i przysługują kupującemu konsumentowi przed zawarciem umowy sprzedaży,
wynikają z przepisów art. 546 1  § 3 i 4 k.c.. Przed złożeniem oświadczenia woli o zawarciu umowy
sprzedaży kupujący może żądać zapewnienia w miejscu sprzedaży odpowiednich warunków
techniczno-organizacyjnych umożliwiających dokonanie wyboru rzeczy sprzedanej i sprawdzenie
jej jakości, kompletności oraz funkcjonowania głównych mechanizmów i podstawowych
podzespołów. Wydaje się, że uprawnienia te kupujący będzie wykonywał przede wszystkim w
przypadku sprzedaży rzeczy oznaczonych co do gatunku (w szczególności chodzi tu o wybór
rzeczy). Ustawa jednak nie ogranicza tych uprawnień jedynie do sprzedaży takich rzeczy.


Przepis art. 546 1  § 5 k.c. nakłada na sprzedawcę obowiązek wynikający, inaczej niż obowiązki
nałożone przez przepisy art. 546 1  § 1–4 k.c., dopiero z zawartej umowy sprzedaży, a nie wprost z
ustawy. Obowiązek ten stanowi naturalia negotii umowy sprzedaży. Jego powstanie nie jest
bowiem zależne od objęcia go treścią oświadczeń woli stron umowy sprzedaży. Zgodnie z art.
546 1  § 5 k.c. kupujący może żądać wydania wraz z rzeczą sprzedaną wszystkich elementów jej
wyposażenia oraz sporządzonej w języku polskim instrukcji obsługi, konserwacji i innych
dokumentów wymaganych przez odrębne przepisy.

Łukasz Giza, Adwokat

Scroll to Top